Jan van Stuijvenberg en Josca Bos

Projects

Op deze zomerse ochtend bel ik (Marjolein Tillema) aan bij een vrijstaand huis aan de Marconistraat. Jan heeft zich onlangs aangemeld als lid van de werkgroep warmte. Een mooie aanleiding om kennis te maken met hem en zijn vrouw Josca.

Jan: ‘Wij zijn toevallig in Kerschoten beland, in 2006. Wij woonden in De Maten en zochten een groter, vrijstaand huis met een grote tuin. We hadden net zo goed ergens anders in Apeldoorn kunnen belanden. Maar het is hier prettig wonen, een leuk deel van de wijk. Mijn moeder is trouwens opgegroeid hier vlakbij aan de Hertenlaan: dat was toen een grindweg met aan beide zijden een greppel.’

Hebben jullie veel gedaan aan jullie huis?

Josca: ‘Het huis was jarenlang niet aangepast, dus er was veel te doen. De elektrische bedrading is vervangen. We hebben de keuken, de bijkeuken en de badkamer geheel vernieuwd.’

Jan: ‘Het huis was door onze voorgangers al twee keer uitgebreid. Wat opvalt, is dat het gedeelte van 1953 gebouwd is met veel aandacht voor details. De uitbreidingen zijn wel netjes gedaan, maar de ronde boogjes van de eerste ramen zijn bijvoorbeeld rechtgetrokken in de aanbouw.

We hebben overal HR++ glas ingezet, de zachtboard plafonds vervangen, het dak en de vloer geïsoleerd. Dat laatste heb ik eerst zelf geprobeerd. Het is echter behoorlijk krap onder de vloer. Op een gegeven moment lag ik daar en raakte mijn been verstrikt in het snoer van de looplamp en ging het licht uit. Zo lag ik daar ‘vast’. We hebben later de vloer goed geïsoleerd, maar dan van boven, toen we toch een nieuwe vloer wilden leggen.’ 

Waarom hebben jullie geïsoleerd?

Josca: ‘Voornamelijk vanwege het comfort. Het trok koud op in huis. En je voelde de koude ‘s winters vanuit de plafonds in de slaapkamers naar beneden ‘vallen’.’ Jan: ‘En natuurlijk ook om de gasrekening naar beneden te

krijgen en onze ‘footprint’ op aarde te verkleinen.’

En de werkgroep warmte, Jan?

Jan: ‘Er bleek 9 maart dat er nog veel onduidelijk is. Als je om je heen luistert, zijn er nog erg veel vragen. Ik heb de mogelijkheid en de tijd om mijn ervaring te benutten om wat helderheid proberen te krijgen en heb me daarom aangemeld voor de werkgroep.

Ik vind het belangrijk dat het warmtenet straks voor iedereen qua financiën te behappen is. En ik vind het belangrijk om de communicatie goed te regelen: je moet iedereen op zijn eigen niveau aanspreken, anders bereik je niemand. Dat weet ik vanuit mijn ervaring bij ProRail. Er moet ook zeker aandacht komen voor de oudere mensen in de wijk en voor de allochtonen. 

We hebben zelf net twee jaar geleden de cv-ketel vervangen, dus wat ons betreft hoeft het warmtenet de eerstkomende tien jaar nog niet. We kunnen echter zo niet verder gaan met het leegplunderen van de wereld, zeker niet in onze westerse landen. Maatschappelijk gezien is het dus hard nodig!’