Projects

De orchideeën zijn spontaan in bloei gegaan.

Dit keer ben ik te gast bij mijn eigen buren, Job en Sylvia Mul. Job is al deels met prepensioen en werkt nog een aantal uren in de week als conciërge op een grote middelbare school. Sylvia zit in de zorg. Ze wonen sinds 2012 hier aan de Kamerlingh Onnesstraat. Hoe kwamen jullie hier terecht? 

We hadden al eerder in Apeldoorn gewoond, in de Maten. Daar zijn onze kinderen geboren en opgegroeid. Vanwege werk zijn we toen naar Houten verhuisd. Maar we vonden het daar te druk en te lawaaierig: de snelwegen A12, A28 en A2 razen om de stad. Vanwege persoonlijke omstandigheden moesten we verhuizen en toen wilden we terug naar Apeldoorn. We zochten rust en ruimte en zo zijn we in Kerschoten beland.

Hebben jullie veel verbouwd in huis?

Ja, we hebben bijna alles aangepakt in huis. Toen we erin kwamen was alles nog in de oorspronkelijke staat uit 1967: enkel glas, Bruynzeel keuken met de bekende blauwe tegeltjes, een geiser, badkamer met granieten vloer. We hebben elk jaar wel wat gedaan. We zijn begonnen met isolatie van het dak, van binnenuit. We hebben overal HR++ glas gezet. Triple glas was ons te duur: het glas is niet veel duurder dan HR++ glas, maar je kunt dit niet zelf zetten omdat het zo zwaar is. Dan zouden we dat moeten laten doen, en nu hebben we de meeste dingen gewoon zelf kunnen doen.  De uitbouw aan de achterzijde hebben we heel bewust energiezuinig gebouwd: hij is iets hoger gemaakt, zodat de koudebrug (de vloeren van de eerste verdieping lopen door in de buitenmuur, waardoor deze altijd koud zijn) werd opgelost. We hebben de spouw laten vullen, zonnepanelen gelegd. 

Al met al hebben we daardoor veel energie bespaard: we verbruiken nog maar 850 kuub gas per jaar.

Waarom hebben jullie dat gedaan, al die isolatie maatregelen?  

We willen goed zorg dragen voor de aarde en onze leefomgeving. Dat hoort er gewoon bij in onze visie. Dat staat los van de milieubeweging en de klimaatideologen. Maar we willen wel ons steentje bijdragen op een praktische, realistische manier. Als een goede rentmeester, ook voor de generaties na ons. Alles wat we gedaan hebben, was betaalbaar en heeft gezorgd voor meer comfort en lagere kosten. Nu kunnen we eigenlijk niet veel meer doen: we betalen nog ongeveer 250 euro per jaar aan gas. We verdienen maatregelen nu niet meer terug.

En ook op andere gebieden proberen we op te letten wat we doen: we scheiden ons afval, we eten steeds minder vlees.

We houden erg van de natuur en we vinden het ook leuk om een deel van onze eigen groente te verbouwen. Door de nieuwe ruit die we aan de voorzijde gezet hebben is het zo lekker warm en zonder tocht geworden in de woonkamer dat de orchideeën op de vensterbank spontaan in bloei zijn gegaan!

Wat vind je van KEN?

Ik vind het een heel goed initiatief. Dat heeft ons geïnspireerd om al die maatregelen aan ons huis te nemen. Eigenlijk zouden alle wijken hun eigen KEN moeten hebben, toegespitst op díe wijk. De gemeente zou dat moeten coördineren en zorgen dat kennis wordt uitgewisseld.

Job, je zit nu ook in de werkgroep Warmte, die nadenkt over een nieuwe vorm om onze woningen te verwarmen zonder aardgas.

Ik denk daar graag over mee. Ik ben een voorstander van een warmtenet voor onze wijk. Er is duurzame warmte over op de rioolslibzuivering vlakbij – dus waarom zouden we dat niet gebruiken? We hebben vanuit Houten ervaring met een warmtenet: daar was het niet goed ingeregeld, dus het was hollen of stilstaan daar. Maar met de moderne technieken is het veel beter en heb je er geen omkijken naar. En misschien moeten we als wijk wel zelf de baas worden over dit warmtenet, zodat we niet afhankelijk worden van een monopolist die ons hoge tarieven voorschrijft.